Ik was 1ste stuurman op het ss Japara. in december 1957, toen de KPM door de Indonesische regering dreigde te worden overgenomen.
Eind november 1957 lagen we, naar ik meen, op de Rajang rivier in Serawak (voormalig Brits Borneo), waar we een lading gezaagd hout innamen,
bestemd voor Australie. De avond na vertrek op 7 december 1957 kregen we een telegram met de code ‘Wai’, waarop de kapitein de geheime envelop moest openen
die alle schepen hadden gekregen Daar stond in dat we op moesten stomen om naar de dichtst bij gelegen buitenlandse haven te gaan.
In ons geval zou dat Singapore zijn geweest, maar aangezien we al op weg waren naar een buitenlandse haven konden we onze weg vervolgen naar Australie.
We wisten toen nog niet, dat dit het laatste jaar van de "Japara" in dienst van de KPM zou zijn, te meer omdat het schip in oktober 1957 bij het Asano-dok
in Yokohama het groot survey doorlopen had. Na vele omzwervingen kwamen we eind Augustus 1958 in Hong Kong aan, waar we te horen kregen,
dat het schip verkocht zou worden en daarvoor in Hong Kong opgelegd zou worden. Na in Hong Kong leeg gelost te hebben, werd het schip gereed gemaakt
om opgelegd te worden. Dat wil zeggen dat de machines werden geprepareerd om gedurende langere tijd niet gebruikt te worden, de ruimen werden schoon gemaakt
en het stuw hout werd naar boven gehaald (dat kwam later nog goed van pas) In de loop van deze werkzaamheden gingen de officieren met verlof of werden overgeplaatst.
Kapitein Groenhof kreeg een ander commando en nam de scheepshond Turk mee en zei, dat hij niet eerder met verlof zou gaan dan wanneer Turk dood zou zijn.
Iedereen die op de "Japara" heeft gevaren kent hem, hij was in de oorlog in Australië aan boord gekomen in 1943 of 1944, totdat het in Hongkong schip werd opgelegd.
Midden september toen het schip klaar was voor verkoop was de kleine saja alleen over. Ik moest 3 man aannemen voor wachtdiensten.
Hiertoe heb ik 3 matrozen gevraagd, maar er was bar weinig animo totdat ik voorstelde, dat er constant 2 aan boord moesten zijn en dat de 3de bij toerbeurt
een dag thuis kon zijn. Toen stonden ze in de rij. Ik heb de voorpiek op laten vullen, want daar zat een handpomp op en waren we aldus van water voorzien.
Het schip werd versleept tot buiten de havengrenzen dicht bij Green Island. Hier gingen we ten anker voor de volgende 2 1/2 maand.
Was tot op heden het schip mijn domein vanaf nu was de wal dat. De maatschappij had voor mij een kamer geboekt in het mission to seamen hotel.
De kamer was ruim en schoon, echter de matras van het bed was doorgezakt. Het eten was goed, echter om de dag kregen we chow mie (bami goreng)
en chow fan (nasi goreng). Maar ja, het is bij de opgelegde vloot in Singapore ook niet altijd zo leuk.
Het was typhoon seizoen, dus de mogelijkheid bestond, dat Hong Kong door een wervelstorm getroffen zou worden. Gelukkig is het niet zo ver gekomen,
echter wel is tot 2 maal toe het alarm gegeven. Ik had de afspraak met de walla-walla gemaakt, dat als dat het geval zou zijn,
ik direct naar de Blake Pier zou komen en daarna zou ik naar boord gebracht worden.
Niet dat ik veel meer zou kunnen doen dan het 2de anker presenteren, maar ik mocht de matrozen niet aan hun lot overlaten. Ik verdeed mijn tijd voor een groot deel
met naar de seinpost op Green Island te kijken of het tyfoonsignaal niet naar beneden gehaald zou worden. Ik zou dan direct door de walla walla opgehaald worden.
Ondertussen was er een koper op komen dagen en 4 of 5 keer zou het schip overgenomen worden. Echter de koper had niet direct emplooi voor het schip
en zocht dan een reden (bv. er moesten kaarten aan boord gebracht worden) om de koop uit te stellen. Dan kon ik weer een telegram naar mijn vrouw sturen,
dat ik een week of meer later thuis zou komen. Niet leuk. Maar eind novenber 1958 was het dan zover dat de "Japara" naar het dok versleept kon worden,
vaarklaar gemaakt werd en ik eindelijk naar huis kon gaan met verlof.
"Dat is wat ik me kan herinneren van die tijd"
Piet Starkenburg,
met vriendelijke groeten
Meer weten SS Japara (1930) – Wikipedia Zoek in Wikipedia